“Hoe houd je een klant op afstand die nu opeens almaar appjes stuurt na de uitvaart en al dat ze meemaakt aan emoties bij mij op het bordje lijkt te leggen? Hoe ga ik hiermee om?”

Gisteren gaf ik les aan de cursisten in de opleiding “Bekwaam Afscheidsfotograaf” en dat was een van de vragen die voorbij kwam.

We hadden mooie gesprekken met elkaar, want er kwamen heel wat vragen uit de praktijk. De cursisten hebben ook in deze corona tijd allemaal een uitvaart of afscheid mogen/kunnen vastleggen.

In de vorige lesdag kregen ze al tips en tools over communicatie. Nu pakten we daarop door. Want wat is nu slim om te zeggen, of zeg je juist niet, of hoe kleed je het in als je denkt dat iets belangrijk is…?


Tja, is dat van die appjes ook iets wat kan gebeuren dus? Dat je zoveel verbinding maakt met je klant, dat deze zich veilig voelt bij jou en je bondgenoot maakt van allerlei zaken uit het leven van een rouwende?


Je blijkt veel meer te moeten inzetten dan alleen je camera in dit vak. Het is daarom juist zo boeiend voor mij om dit vak te mogen uitoefenen en hierover mijn kennis, ervaring door te mogen geven.

Je krijgt als afscheidsfotograaf bijzondere en intieme gebeurtenissen te zien om vast te leggen.

Al doe je jouw werk als fotograaf veelal op gepaste afstand, je komt in andere opzichten juist heel dichtbij.


Je hoort hoe iemand is overleden. Je maakt mee wie er emotioneel zeer betrokken is en dat ook uit. Je ziet hoe persoonlijke zaken aandacht krijgen en je fotografeert alles wat er voor je ogen gebeurt.

Je wordt toegelaten in een bijzonder stukje leven van onbekende mensen die een verlies meemaken. Jij als vreemde krijgt toegang tot iets wat zomaar niet gedeeld wordt buiten de kring van bekenden.

Dat is bijzonder, dat heeft een andere lading dan alle andere vormen van fotografie.

Marion Verhaaf, huidige student aan de opleiding, mocht een klein stukje schrijven voor de krant waar ze zelf ook voor werkt.

Trots op hoe dit bijzondere vak steeds weer opnieuw aandacht mag krijgen deel ik het ook graag met jou.

© Marion Verhaaf

Klik hier om te lezen

In september kan ik weer een nieuwe groep aan de opleiding starten.

Mocht je interesse hebben om mee te doen (
of ken je iemand die dit zou passen), nu het vak steeds meer erkenning krijgt? Neem dan contact met me op.

Er wordt vooral een fotograaf met vertrouwen ingezet en voorgesteld door een uitvaartverzorger, wanneer deze werkelijk kennis en ervaring heeft.

Uitvaartondernemers stonden er een aantal jaren niet altijd open voor vanwege nare ervaringen met fotografen.

Nu men weet dat er gediplomeerde fotografen zijn en zelfs fotografen die het keurmerk afscheidsfotograaf dragen, is het voor hen logisch om daarmee samen te werken.

De angst en het taboe verdwijnen

Dit vind ik uiteraard een heel belangrijke stap in de ontwikkeling.

Nederland loopt daarin ver voor op onze buurlanden.

Ontwikkelingen en veranderingen ze gaan maar door. We houden ze niet tegen, maar we kunnen ze wel een handje helpen!

Dat is mijn overtuiging.

Fijne dag!
Boukje Canaan


P.S.
Wil je vaker mails met tips of verhalen ontvangen? Stuur dit blog gerust door en schrijf je in op mijn (bijna) dagelijkse mails: www.afscheidsfotograaf.nl/aanmelden

Foto van mij gemaakt door: © Jasmijn van Noort