Posts by Boukje
+50 gediplomeerde afscheidsfotografen kent Nederland nu.
Op zondag 21 juni 2020 mocht ik acht fotografen hun diploma uitreiken. Enorm trots; acht prachtmensen zijn geslaagd als Bekwaam Afscheidsfotograaf.
Het was een feestelijke gelegenheid op een zeer fotogenieke plek: Landgoed Sandenburg met het kasteel op de achtergrond met daarvoor de geslaagden (en ik…)
In maart waren de examendagen al, maar vanwege corona en de maatregelen werd het feestelijke uitreiken van het diploma tot latere datum uitgesteld.
Het was alweer even geleden dat de hechte groep fotografen bij elkaar was. Het werd een bijzonder vrolijk samenzijn waarbij o.a. examinatoren Ger Thonen (zelfstandig ritueel begeleider) en Anja Leinders (communicatiecoach bij Pure Powervrouwen) hun handtekening plaatsten op het officiële document waar er heden 51 van zijn uitgereikt.
Even de optelsom van 51 fotografen in 6 jaar:
- In 2015 slaagden 12 fotografen
- In 2016 slaagden 8 fotografen
- In 2017 slaagden 8 fotografen
- In 2018 slaagden 10 fotografen
- In 2019 slaagden 5 fotografen
- In 2020 slaagden 8 fotografen
Slaagt iedereen zomaar? Nee heus niet.
Het eindexamen is een serieuze aangelegenheid waar gekeken wordt naar vele verschillende onderdelen. Uiteraard is het portfolio van groot belang, maar daarnaast wordt gekeken naar de persoon zelf, hoe deze om kan gaan met situaties van rouw, hoe deze communiceert met de nabestaanden en de samenwerkingspartners, denk o.a. aan een uitvaartleider, ritueelbegeleider of pastoor.
Ook is het ondernemerschap iets waar aandacht naar uitgaat. Is er gekeken naar een doelgroep? Wat zijn de kwaliteiten van de fotograaf buiten het fotograferen om en hoe worden deze ingezet?
Graag stel ik je de huidige gediplomeerde afscheidsfotografen (in willekeurige volgorde) aan je voor:
Patrica Petrick kreeg van de examencommissie heel wat inzichten voor nog verdere uitwerking van het project wat ze zelf gestart was: ze fotografeerde een eigen verlies door oude spullen, documenten en foto’s samen te voegen. Deze hernieuwde foto’s zorgden voor gesprekken en beantwoorden vragen…
Ze bewonderden haar stijl en prachtige totaal-uitvoering en stelden dat we nog heel wat van haar mogen verwachten in de toekomst.
Binnenkort op de site van Afscheidsmomenten te vinden.
William Ista kreeg de meeste lof uitingen op zijn examendossier en zijn presentatie; hij heeft een bijzondere niche binnen de afscheidsfotografie gevonden en neergezet.
Hij gaat aan de slag voor slechthorenden en doven, vanwege dat hij deze wereld zeer goed kent als slechthorende fotograaf.
William zal als brugman fungeren en heeft contacten met partners in de uitvaartbranche die eenzelfde passie voor deze doelgroep heeft.
Een ware Kunst fotograaf noemde Simone Henken* haar. Evalien Ruiter liet tijdens haar presentatie foto’s zien waar examinator Simone (*docent en fotograaf Beeldvoorziening) zeer over te spreken was.
Wat ook opviel was dat Evalien haar kwetsbaarheid durft laten zien en dit vergt moed. Op deze manier maakt ze wonderwel snel verbinding met hen die ook in een kwetsbare afscheidssituatie verkeren.
Yvonne van der Bijl toonde zich als een ware vakvrouw aan de examencommissie.
Technisch vond men haar zeer bekwaam als fotograaf.
Ze maakt al jaren prachtige portretten en leerde afgelopen jaar o.a. meer te werken aan haar zekerheid als ondernemer en ontwikkelde zich volledig als bekwaam afscheidsfotograaf.
Zij is binnenkort ook op de site van Afscheidsmomenten te vinden.
Joke Hoeksema trok de aandacht met zeer frisse en eigen foto’s die veelbelovend zijn voor de toekomst.
Als afscheidsfotograaf kreeg ze de tip om documentair fotografie wat dieper te onderzoeken.
Haar unieke keuze om ‘afscheid van ouderlijk huis’ neer te zetten, beoogt een mogelijke niche binnen de afscheidsfotografie.
Prachtig werk en veelbelovend talent.
Hannie Rademakers is werkzaam in de zorg en kent het werken als stervensbegeleider in een Hospice.
Nu wil ze juist haar fotografie inzetten om twee krachten van haar te verenigen. Zij weet als geen ander hoe het laatste afscheid belang heeft bij goede foto’s van de laatste momenten samen.
Hannie haar doelgroep zijn terminale mensen en het gezin/de dierbaren er omheen.
Rob van der Pijll startte met zijn ondernemerschap direct na zijn examen. In de beelden die hij liet zien tijdens de presentatie werd een humoristische toets gevonden in zijn volwassen werk. Ook zaten hier vier iconische foto’s bij. Overig commentaar was: je fotografeert divers; je foto’s ‘dansen’ van overzicht naar detail met alles er tussenin.
Zijn ervaringen in de gehandicaptensector zal hij inzetten bij het werken in de afscheidsfotografie.
Tinka Duineveld kreeg een extra opdracht, omdat ze te weinig kon laten zien. In no time kon zij werk van twee uitvaarten aanleveren met de nodige reviews. Het leek dus even spannend voor haar of ze het diploma in handen zou krijgen dit jaar.
Ze heeft een prettige samenwerking gevonden met uitvaartondernemers bij haar in de buurt en zal veel mogen betekenen met haar foto’s voor nabestaanden. Afscheidsfotografie is haar nieuwe beroep.
Fijne groep
Een zeer diverse en fijne groep was dit met vele talenten en komende uit verschillende hoeken van Nederland. We hebben een prachtig jaar beleefd en hebben het geweldig kunnen afsluiten.
Een aantal van deze afscheidsfotografen zul je terugvinden bij Afscheidsmomenten, het platform voor afscheidsfotografie in Nederland. En over een poosje gaan enkelen op voor het Keurmerk Afscheidsfotograaf.
Het vak wordt steeds bekender en professioneler. De opleiding Bekwaam Afscheidsfotograaf hanteert als enige in dit vakgebied in Nederland een examen en dus ook een diploma.
Leuk als je hieronder het blog reageert. Laat bijvoorbeeld een leuk bericht achter voor een van bovengenoemde afscheidsfotografen.
Met dank aan © Jasmijn van Noort voor alle foto’s op deze pagina.
Fijne dag!
Boukje Canaan
Read MoreHoe online zichtbaarheid is veranderd
Wanneer je start met je bedrijf, denk je vast niet dat je jezelf in de markt wilt of moet zetten. Want je verkoopt een product en/of een dienst en niet jezelf.
Toch blijkt dat het tegenwoordig anders werkt. Want mensen die het beste verkopen zijn diegenen die een persoonlijk verhaal zichtbaar maken. Ze staan zelf op foto of video, ofwel gebruiken anderen om hun waar zichtbaar te maken.
Ik heb het over influencers en personal brand. Op instagram staat het er vol mee. Onze kinderen maken al jaar en dag selfies. zo nodig met getuitte lippen. Onze oudste dochter is zelfs zo effectief dat ze op instagram al gevraagd is om reclame te maken voor bepaalde merken. Ze wordt betaalt voor iedere like!
Mijn hemel, we leven in een totaal andere wereld tegenwoordig, als het gaat om online gedrag. En we moeten mee, willen we wat bereiken.
Onze persoonlijke verhalen zijn belangrijker dan ooit geworden. Anderen willen zien en horen wat we te vertellen hebben. Waarom we doen wat we doen. Weten wat ons drijft. Laten zien wie we zijn.
Je kunt dus online niet meer ondernemen zonder gezicht erbij. En dat hoeft niet per se je eigen gezicht te zijn, dat kan ook die van een ander zijn, zoals mijn dochter wordt ingehuurd… vast goedkoper dan een beroemd model.
Het is zaak dat je snapt dat jouw gezicht of jouw uitingen en stijl de juiste mensen aantrekt. Alleen een website is niet voldoende. Alleen een social media account waar je jouw handelswaar op toont is niet voldoende. Je moet jezelf ook in de winkel plaatsen.
Mensen willen weten met wie ze te maken krijgen. Ze willen je al een beetje kennen voordat ze zaken met je doen. Ze willen al verleid worden, anders komt het niet eens tot een eerste ‘date’ ofwel verkoop.
Omdat online winkelen zo onpersoonlijk is, is het van belang dat je het persoonlijk maakt.
Nu daar kan ik je bij helpen. Ik begrijp dat het niet eenvoudig is om jezelf als verkoopmiddel te zien, maar het doet geen pijn en het kan absoluut plezierig zijn.
Met Anja Leinders heb ik gewerkt aan haar uitingen voor haar website “Pure Power Vrouwen” en verdere online presentatie. We hebben een dag foto’s gemaakt, zodat ze voldoende materiaal heeft voor een hele poos. Ze kan deze inzeten nu en in de toekomst. Want ze schrijft ook blogs en plant haar social media geheel in.
Ik wil jou ook deze kans bieden om iets geweldigs te maken. Iets waar je een hele poos mee vooruit kan.
Samen gaan we de meest geweldige personal brand foto’s van je maken. Deze zijn dan overal te gebruiken voor je marketing online.
Eerst is er een gesprek om te kijken wat je wilt uitstralen, hoe je jouw klanten kunt laten weten wie je bent. Want je laat vast niet alles zien! Je laat alleen dat voor je werken wat nodig is om je klanten aan je te binden.
De voorbereiding is hierbij cruciaal.
Tot eind juni geef ik maar liefst 50% korting op een dagsessie met mij en mijn camera. Maar vergis je niet, mijn coahing vooraf is eigenlijk nog meer waard. Je mag me bellen om eerst dat gesprek aan te gaan! 085-2735323
Ik wens je succes toe en ik zet het zelf ook al jaren in. Voor mijn boeklancering heb ik meerdere foto’s en video’s laten maken. Zonder dat had ik het niet kunnen verkopen.
Laat me je verrassen met waanzinnig goede foto’s, ga hier naar toe indien je weet wat je wenst en meld je met bravoure. Anders zie ik je telefoontje tegemoet om eerst nog af te stemmen.
Fijne dag!
Boukje Canaan
Read MoreBoukje in Mijn Geheim
Een afscheid hoort bij het leven en foto’s kunnen troost bieden. Ze houden de herinnering levend. Het is helend voor de nabestaanden.
Helaas staat niet iedereen hier bij stil. Daarom ben ik zo dankbaar dat er aandacht voor komt in een blad wat op veel plekken te lezen is.
Zit je bij de kapper, in een wachtkamer, aan een leestafel ergens, dan het is mogelijk dat je Mijn Geheim kunt doorbladeren.
Wie weet kom je dan het artikel tegen dat ik gisteren in de brievenbus ontving.
Het is een behoorlijk interview geworden. Met goede aandacht voor het speciale vak afscheidsfotografie.
Fotografen die niet kunnen werken omdat trouwerijen en evenementen zijn afgelast, storten zich wellicht massaal op wat er wel mogelijk is: uitvaartfotografie.
Dat niet iedereen zit te springen op deze fotografen moge duidelijk worden door het lezen van dit artikel.
Als afscheidsfotograaf vertel ik maar wat graag over mijn vak.
Jet Hoogerwaard interviewde mij voor het blad Mijn Geheim. Ze was zeer geïnteresseerd in wat voor werk ik doe, waarom ik dat doe en hoe ik ertoe gekomen was.
Ook vertelde ik over fotograferen in Corona-tijd. Ik kon voor het blad een foto toesturen van mij met mondkapje voor. Die foto is door een van mijn studenten gemaakt; Nicole Koetze.
Een cursist bij mij in de opleiding kan vaak mee assisteren als tweede fotograaf. Het is belangrijk dat ze ervaring op doen. Dat men ziet hoe het werkt, hoe ik beweeg en communiceer. Achteraf bespreken we de uitvaart en uiteraard de foto’s die gemaakt zijn.
Hopelijk dat het Coronavirus met alle restricties spoedig verdwijnt. Ieder heeft ‘last’ van de regels, maar dit is extra voelbaar tijdens het afscheid. Geen afscheid kunnen nemen is vreselijk.
Bekijk hier hoe groot het artikel geworden is:
Om het artikel gemakkelijk te lezen klik je hier, dan opent gewone tekst.
Uiteraard hoor ik graag wat jij meeneemt uit dit artikel. Zet het in het reactieveld hieronder.
Mis jij foto’s van een afscheid?
Zorg dan dat je contact met me opneemt. Ik luister graag naar jouw verhaal en denk met je mee hoe we een vorm kunnen vinden om jouw verlies op een passende manier in beeld kunnen zetten.
Marlies, Jacqueline en o.a. Robert heb ik fantastisch kunnen helpen na een verlies.
Fijne dag!
Boukje Canaan
PS Wil je niets meer van mij missen? Meld je aan op mijn leeslijst hier>>>
Stuur dit artikel gerust door! DANK.
Read MoreGeluk zit soms verstopt
Er was eens vrouw, Nellie, van 74 die genoot van haar pensioen samen met haar actieve man. Ze gingen jaarlijks naar Spanje op vakantie met de caravan, werkten graag samen in de tuin, ze zwommen wekelijks en ze maakten graag dagtochtjes.
Plotseling overleed haar man na een kort en hevig ziekbed. Ze werd onvoorzien weduwe.
Ze had niet echt over de dood gepraat met hem. Enkel had hij ooit gezegd dat zij vast langer zou leven dan hem, omdat in haar familie iedereen ouder werd dan negentig.
Ze wist niet hoe ze verder moest zonder hem. Ze had geen levenslust en geen behoefte aan mensen om haar heen. De kinderen en kleinkinderen zag ze niet, zelfs met kerst en rond de jaarwisseling wilde ze geen contact met hen. Ze deed zelfs de deur niet open wanneer ze langskwamen.
Ongeveer een jaar later had haar oudste dochter zich verstopt in de voortuin en wist zichzelf binnen te laten toen Nellie terugkwam van een boodschap. Ze positioneerde zich aan de keukentafel en was resoluut tegen haar moeder dat ze niet wegging voordat ze gepraat hadden.
Nellie wilde nog tegenstribbelen door te zeggen dat ze niet zat te wachten op een les van haar dochter, want ze leefde het leven dat ze wilde. Ze had hen goed grootgebracht en ze hoefde zich niet bemoeien met haar leven. Bovendien zou ieder van hen een mooie erfenis krijgen wanneer ze dood zou gaan en niemand meer tot last zou zijn.
Maar ze wist dat haar dochter niet zou wijken voordat die haar zegje gedaan had. De dochter gaf haar een flinke uitbrander:
Mam, het is een schande; onze kinderen hebben hun opa verloren en dat begrijpen ze, want die is dood. Maar dat ze oma ook nog eens hebben verloren is in een klap wat veel voor hen.
Dat maakte indruk op Nellie. Maar er was nog meer.
Papa zou ongelukkig zijn om te zien wat er gebeurd was. Daarbij zou papa zich schuldig voelen en wensen dat hij niet gestorven was. Hij zou het zichzelf verwijten dat er niets van jou overblijft nu hij er niet meer is.
Na deze tirade liet de dochter een boekje achter op de tafel en verdween met de woorden: Morgen kom ik terug en verwacht ik dat je de deur voor me zult openen.
Het was een boekje over de liefde. Nellie is het gaan doorbladeren en zag dat er passages waren onderstreept. Ze las de confronterende teksten.
Laat een leven van liefdevol samenzijn je zo sterk maken dat de overlevende, wanneer een van beiden sterft, het leven van de ander voortzet. De geliefde leeft voortaan niet meer naast jou, maar in jou. Jullie liefde overstijgt immers de dood en blijft haar warmte uitstralen.
Nellie las het hele boekje in een ruk uit. De volgende middag ontving ze haar dochter met open armen.
Die was overigens zeer blij verrast. Haar moeder had haar haren gedaan, make-up opgedaan, mooie kleren aangetrokken en er stond zelfs gebak op tafel in een opgeruimd huis.
Ze waren elkaar in de armen gevallen en in huilen uitgebarsten.
Nellie stamelde: “Vergeef me, het komt vanaf nu allemaal weer goed.”
Nellie schaamt zich wel over die periode van dat jaar. Ze ziet dat het een ware depressie was, maar heeft zich gelukkig herpakt. Ze is nu 84 en spendeert veel tijd met haar kinderen, kleinkinderen en vrienden.
Ik was flink geraakt door dit verhaal. Je kunt vooraf niet weten hoe mensen reageren op een verlies. Maar het is aan ons om de mensen waarvan we houden te laten weten dat bepaald gedrag meer doet dan zij zelf inzien.
Ik kom er achter dat ieder van ons iemands’ gedrag soms ook toelaat. Want het is niet aan ons om te bemoeien met een ander, zo denken we. We willen een ander geen pijn doen. Het is gemakkelijker je mond te houden.
Dit verhaal illustreert hoe krachtig het kan zijn wanneer je je mond niet meer houdt en eerlijkheid durft aan te gaan. De confrontatie. Een shift, een verandering heeft soms iets heftigs nodig.
Laat me weten of je wat kunt met dit inspirerende verhaal.
Ik wens je een fijne dag!
Boukje Canaan
PS Ik schrijf (bijna) dagelijks. Wat mij inspireert, bezig houdt of waarvan ik mijn kennis wil delen. Als afscheidsfotograaf, vrouw, moeder, ondernemer, levensgenieter wil ik anderen wat meegeven. Soms zijn dit tips, dan gewoon verhalen en andere keren geef ik zelfs een aanbieding weg.
Wil je niets missen? Schrijf je dan hier in.
Read MoreBloem-mandala
Door de tuin bij mijn ouderlijk huis struinde ik, op zoek naar bloemetjes, mooie blaadjes en vond ik opvallende vormen aan takjes om een bloem-mandala te maken.
We waren bijeen op de boerderij Hof van Vijfeijken om de sterfdag van mijn moeder, Rikie, te gedenken. Mijn jongste zus had voorgesteld dat we ieder iets meebrachten voor de lunch.
Vooraf brachten we met z’n allen een bezoek aan het graf. Gemma, de beste vriendin van Rikie, bracht een grote tak van een Jasmijn mee. Elf jaar geleden lagen er flinke takken Jasmijn op haar kist. De geur van Jasmijn vind ik heerlijk.
In de middag stelde ik voor om een aantal bloem-mandala’s te gaan maken. Tijdens de wandeling was het zoeken naar bloemen de extra opdracht. Zelf zocht ik door de tuin rond de boerderij.
Verwonderlijk wat je tegenkomt als je met aandacht gaat kijken. De paarse bol aan de top van de bieslooksteel zit vol kleine kelkjes. De tamme kastanje heeft allerlei lange staarten met bolletjes aan het einde van zijn takken hangen. De margriet heeft enorm veel kleine witte blaadjes rond zijn gele kruin en de goudsbloem heeft er nog veel meer.
Op een rond dienblad als achtergrond ging de bloem-mandala gecreëerd worden. Je kiest een bloem of takje uit en kijkt wat je er eventueel mee kunt om er nieuwe vormen mee te maken.
Mandala betekent letterlijk: magische cirkel. Volgens Oosterse wijsheden geven mandala’s inspiratie en innerlijke verrijking. Mandala’s zijn prachtige cirkelvormige figuren met symmetrische of geometrische elementen. De Mandala staat voor het oer-symbool dat geen begin en geen einde kent, als symboliek voor het leven.
De bloemblaadjes mogen van de steel geplukt, takjes en besjes of zaadlijsten, alles mag ontleed worden. Of je nu in de buitenste of binnenste cirkel van het dienblad begint, het maakt niet uit. Je werkt net zolang totdat je tevreden bent met het geheel.
Het ritueel is rustgevend en leuk om te doen. Samen werk je aan een tijdelijk kunstwerkje. Want buiten zal de wind ervoor zorgen dat de mandala geen lang bestaan volhoudt.
Maar dat vind ik zo mooi aan de symboliek van de bloem-mandala: het leven is vergankelijk. Maak er eerst iets moois van en geniet. Want we weten dat we op een dag zullen gaan.
Het was fijn om samen te zijn, allen in nagedachtenis aan Rikie. Onze moeder, Theo zijn vrouw en oma van onze kinderen.
Hopelijk haal jij inspiratie uit dit blog. Het was voor velen in de corona tijd onmogelijk om allemaal afscheid te nemen. Door een ritueel te houden kun je een herinnering koppelen aan een afscheid.
De kleinkinderen hierboven hebben Rikie nooit gekend, maar voelen zeker het gemis. Door dit soort bijzondere momenten te creëeren veranker je het moment en de nagedachtenis. Zij voelden zich betrokken en maakten iets bijzonders in herinnering van oma Rikie.
Hele fijne dag.
Boukje Canaan
PS Wil je telkens mijn verhalen ontvangen? Schrijf je dan in voor mijn bijna dagelijkse mails: www.afscheidsfotograaf.nl/aanmelden
Read More
Reacties op blogs